Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εγώ πάντως την βρίσκω αφάνταστα με το να κάνω διακοπές στην πόλη μου! Τώρα μάλιστα που έχω πάρει τον αέρα στο οδήγημα και σέρνω το κακόμοιρο το αμαξάκι μου παντού (μήπως πρέπει να σταματήσω να αναρωτιέμαι γιατί οι μισοί μου φίλοι έκαναν ασφάλεια ζωής και διαθήκη αμέσως μετά την πρώτη βόλτα;;), τρελαίνομαι να ανακαλύπτω όλο και καινούρια μέρη, μέσα και έξω απ' την Χαλκίδα!
Βέβαια βοηθάει πολύ και η καλή παρέα, αλλά απ' αυτό, άλλο τίποτα! Αφού ώρες-ώρες αναρωτιέμαι αν έχει μείνει καθόλου τρέλα στον κόσμο, ή αν τελικά την έχουμε ρουφήξει όλη εμείς! Γιατί φυσικά δεν υπάρχει ένας λογικός στην παρέα όπου συμμετέχω εγώ, εννοείται!
Παιδιά καλά, γλυκά, μουρλά, χαρωπά, ζωηρά, μες την ζωντάνια και την ευτυχία, είναι τα άτομα που με συντροφεύουν αυτό το καλοκαίρι, γιατί να θέλω να σηκωθώ και να πάω σε κάποιο νησί πχ. όπου θα μου λείψει το κρεβατάκι μου, θα βαρεθώ τους συντρόφους μου μέσα στη βδομάδα, θα πρέπει να ανεχτούμε φασαρίες για το που θέλει να πάει ο καθένας και για το τι θα έπρεπε να κάνουμε ανάλογα την ώρα;;
Όοοοχι, είναι πάρα πολύ καλύτερα να είσαι με μία παρεούλα όλη την ημέρα και όλο το βράδυ, αλλά να το διαλάτε για κάποιες ώρες για νανάκια, ο καθένας μόνος του, ώστε να μην είστε όλη την ώρα σαν βδέλες, και μετά από ένα 2ωρο, άντε 4ωρο ύπνο, να ξανασυναντιέστε για να ανακαλύψετε ένα άλλο μέρος για μπάνιο ή για φαγητό, ή ένα πιο απομονωμένο μέρος ώστε να μπορείτε να φωνάζετε με την ησυχία σας, χωρίς να σας κάνει παρατήρηση ο παππούς στο μπαλκόνι, στο σπίτι που δεν πήρατε χαμπάρι οτι υπήρχε την προηγούμενη βραδιά!....
Ίσως αυτό να είναι το καλύτερο καλοκαίρι που περνάω, ever όμως! Αν και εύχομαι να υπάρξουν και καλύτερα - ως άθλιο αχάριστο και πλεονεκτικό πλάσμα που είμαι!
