Πάμε πάλι απ' την αρχή!

Κι εκεί που λες οτι η ζωή σου έχει πάρει έναν ρυθμό, εκεί που λες οτι πλέον μπορείς να επαναπαυτείς και να ζήσεις μία όμορφη ρουτίνα, γεμάτη δραστηριότητες και πράγματα, μια ευτυχισμένη επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα, εκεί κάτι αντιδράει, κάτι αλλάζει, κάτι απ' το παρελθόν έρχεται και σου θυμίζει την ύπαρξή του, και σε ξυπνάει και σου λέει οτι το έχεις ξεχάσει, οτι είχες κι άλλα όνειρα κάποτε και το οτι κατάφερες κάποια δεν σημαίνει οτι πρέπει και να επαναπαυτείς, υπάρχουν άλλα τόσα που περιμένουν στην ουρά, να μπουν κι αυτά στη ζωή σου, να τα ζήσεις κι αυτά, να τα κοιτάξεις, να τα προσέξεις, να τα τοποθετήσεις κάπου, μέσα σου!....

Κι εκεί που λες οτι η ζωή σου έχει πάρει έναν ρυθμό, εκεί που λες οτι πλέον μπορείς να ζήσεις μία όμορφη επαναλαμβανόμενη ρουτίνα, τρέχεις να βρεις χρόνο, να προλάβεις να εκπληρώσεις κι αυτά τα όνειρα που είχες ξεχάσει, τρέχεις και τρέχεις, και στριμώχνεις όλα τα άλλα, κι εκεί που λες οτι δεν χωράει τίποτα άλλο εκεί μέσα και νομίζεις οτι σκας, όλο και κάτι σου έρχεται στη μνήμη, κάτι που κάποτε ήθελες και που τώρα έχεις αμελήσει και κάπου θέλεις να το χωρέσεις κι αυτό, να στριμωχτεί μαζί με τ' άλλα, γιατί δεν μπορείς να επιλέξεις, δεν μπορείς να αποφασίσεις να διώξεις κάποιο, να μην το κάνεις, να μην ασχοληθείς μαζί του!!...





Καλέ μου Θεούλη, θα μου δώσεις 2-3 ζωές ακόμα, ώστε να προλάβω να τα εκπληρώσω όλα?? Η μία βλέπεις, δεν μου φτάνει!....

The Dreamers (2003)

Αντιγραφή από cinemanews.gr:

Παρίσι, Μάης του 1968. Ένας αμερικανός φοιτητής περνάει το μεγαλύτερο μέρος από τον ελεύθερο χρόνο του παρακολουθώντας ταινίες στην παρισινή ταινιοθήκη. Εκεί έχει την ευκαιρία να γνωρίσει δυο αδέρφια και να ξεκινήσει μαζί τους ένα παιχνίδι έρωτα και σινεφίλ αναζητήσεων. Η νέα ταινία του Bernardo Bertolucci αφήνει στο παρασκήνιο το επαναστατικό κίνημα του Μάη του `68 και επικεντρώνει την αφήγηση στα όσα συμβαίνουν σε ένα πολυτελές διαμέρισμα μεταξύ τριών νεαρών παιδιών. Έξω μαίνεται η μάχη των φοιτητών με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μέσα οι κατά τα λεγόμενα επαναστάτες προτιμούν το έρωτα, αντί για τον πόλεμο και επιδίδονται σε αναπαραστάσεις σκηνών από τις αγαπημένες τους ταινίες και ερωτήσεις κινηματογραφικού ενδιαφέροντος, όπου κάθε λανθασμένη απάντηση επισύρει και ποινή σεξουαλικού περιεχομένου. Όταν όμως η ονειροπόληση τελειώσει, καθένας από τους χαρακτήρες ξυπνάει και συνειδητοποιεί ποιο στρατόπεδο έχει στην πραγματικότητα επιλέξει.

Το Dreamers είναι περισσότερο μια ταινία για τον έρωτα και την αγάπη προς άλλες ταινίες και λιγότερο μια κοινωνικοπολιτική ταινία για τα ιστορικά γεγονότα κατά τη διάρκεια των οποίων εκτυλίσσεται η υπόθεση. Για τον λόγο αυτό είναι γεμάτο από σινεφίλ αναφορές ή ακόμα και αυτούσια αποσπάσματα δανεισμένα από τα Φώτα της Πόλης και το Freaks έως το Scarface και το Bande a Part. Δεν απουσιάζει ωστόσο και το σχόλιο του σκηνοθέτη πάνω στην αφέλεια της νιότης και την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ θεωρίας και πράξης. Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε τις πολύ καλές ερμηνείες της πρωταγωνιστικής τριάδας, τους καλογραμμένους διαλόγους και την άρτια καλλιτεχνική διεύθυνση, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε γιατί το Dreamers αποτελεί την καλύτερη πρόταση.

Για μένα είναι η πιο όμορφη και αληθινή ιστορία ελευθερίας, ανεμελιάς, αδιαφορίας και... αθώοτητας! Μία ταινία που λατρεύω, που έχω δει χίλιες φορές και δεν θα κουραστώ ποτέ να βλέπω, μία ταινία πρότυπο για την δόμηση του χαρακτηρα μου καθώς και πρότυπο αποφυγής του είναι μου!!

6+1 αλήθειες μου!

Ήρθε η ώρα να γράψω 6+1 αλήθειες για το άτομο μου, ε?? Όχι, δεν μου κατέβηκε έτσι σαν ιδέα, είπαμε, είμαι εγωκεντρική αλλά όχι κι έτσι! Η αγαπητή Φαίη είχε την καλοσύνη να με προσκαλέσει σε ένα ακόμη παιχνίδι των ιδιοκτητών blogs, οπότε τώρα εγώ "υποχρεούμαι" (καλά, δε με τραβάνε και με το ζόρι) να σας αποκαλύψω 6+1 αλήθειες για μένα!...

Μμμ....

1. Πρώτα απ' όλα να εξηγήσω -επιτέλους!- από που βγαίνει το nick μου, μιας που μια αθώα ψυχή σκέφτηκε να ρωτήσει. Η αλήθεια είναι οτι δεν σημαίνει κάτι τρελό και φοβερό, ούτε από κάπου παρμένο είναι (και ΟΧΙ, δεν είναι μάρκα αυτοκινήτου, μην το ξανακούσω αυτό όμως!!). Το όνομά μου είναι Ελένη (όπως κάποιοι θα γνωρίζουν) και το επίθετό μου ξεκινάει από Β. Μετατρέποντάς το αυτό στα αγγλικά μας κάνει Helen V.......... . Κόβοντας τα δύο "e", απ' όλο αυτό μας μένει το hln v, στου οποίου βάζουμε μια παυλίτσα να ενωθούν τα δύο μέρη και βουαλά! :)

2. Η δεύτερη αλήθεια που θα σας αποκαλύψω αφορά τα ενδιαφέροντά μου. Μπορώ να παθιαστώ μέχρι αηδίας με οτιδήποτε περιέχει φαντασία και σκέψη, είτε είναι μύθοι, είτε ένας υπέροχος πίνακας, είτε απλά μουσική που με "ταξιδεύει"! Αυτό σημαίνει οτι οτιδήποτε (και εννοώ με το οτιδήποτε) κι αν συμβεί στον κόσμο εκείνη την ώρα εγώ θα είμαι καθαρά εκτός, χωμένη στο μυαλό μου και στην ευτυχία μου!...

3. ...αυτό συνεπάγεται και στο να μην έχω καμία αίσθηση του χρόνου βεβαίως! Τι σημαίνει "πρωινό ξύπνημα" και τι "πρέπει να κοιμηθώ νωρίς"?? Τι σημαίνει "έχω μάθημα σε μισή ώρα" και τι "δεν έχω χρόνο για τον εαυτό μου"? Άγνωστες έννοιες που ποτέ δεν θα μάθω - ευτυχώς!...

4. Πρόγραμμα. Άλλη μία περίεργη λέξη που δεν καταλαβαίνω. Κάνω φιλότιμες προσπάθειες να προγραμματίζω τη ζωή μου, το σωστό να λέγεται! Σπάνιες φορές το πετυχαίνω και ακόμη πιο σπάνιες φορές τελικά ήταν αυτό που ήθελα! Οπότε πλέον απλά πηγαίνω, βάζοντας γενικούς στόχους και προχωρώντας την εξέλιξη του εαυτού μου!... Όχι θα κάτσω να σκάσω!

5. Δεν τα πάω καθόλου καλά με τις επιλογές, άλλο ένα "κουσούρι" του εαυτού μου. Αν έχω τρεις επιλογές θα προσπαθήσω να κάνω και τις τρεις, αν έχω τέσσερις, και τις τέσσερις, αν έχω δέκα, εκατό, χίλιες.... τρελαίνομαι!! Δεν υπάρχουν επιλογές, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι. Πρέπει να περάσεις απ' όλους για να ξέρεις -στο τέλος- ποιον τελικά έπρεπε να διαλέξεις! Πρέπει να μπεις ΚΑΙ στο τρένο ΚΑΙ στο λεωφορείο για να μάθεις οτι στο λεωφορείο ζαλίζεσαι ενώ στο τρένο γουστάρεις, πχ.!

6. Και επειδή είπα πολλά αρνητικά, ας πω και κανά θετικό, να έχετε. Είμαι πολύ "αυθόρμητος άνθρωπος" όπως είπε πρόσφατα η κολλητή μου! Και αληθινός, να προσθέσω εγώ. Αυτό σημαίνει οτι όταν γελάμε, γελάμε, όταν κλαίμε, κλαίμε, και όταν μας έρθει να χορέψουμε μες τη βροχή ή να τραγουδίσουμε μες τη μέση του δρόμου με την γκομενοκαμένη μας κολλητή, το κάνουμε και το καταδιασκεδάζουμε! Αρκεί βέβαια να μην μας τραβάει κανείς με κανά κινητό, τα αποδεικτικά στοιχεία αυτών των στιγμών μπορούν να κλείσουν ακόμη και σπίτια!...



6+1. Και τέλος, αυτή την περίοδο της ζωής μου δηλώνω αγχωμένη -μιας που τρέχω να προλάβω ένα σωρό πράγματα κάθε μέρα- αλλά ευτυχισμένη! Και θα ήθελα να μείνω έτσι!...

Κάποια βίντεο ακόμη!..

video που...

Χρωστάω στη μικρή Nagini μια συνέχεια ενός παιχνιδιού και μιας που είχα την τιμή να έχω πρόσκληση λέω να μην το αναβάλλω άλλο και να την κάνω αυτή την ανάρτηση τώρα, πρώτη μέρα που βρέθηκα σπίτι μετά από ένα μάτσο περίεργες μέρες μακριά!...

Το κακό είναι οτι υπάρχουν τόσα μα τόσα πολλά videos που έχουν συμαδέψει τη ζωή μου, τόσα που με έχουν συγκινήσει, τόσα που με έχουν κάνει να βουρκώσω ή ακόμα και να κλάψω, τόσα που κατάφεραν να με κάνουν να χαθώ σε σκέψεις, σε μια βαθιά μελαγχολία ή μου πρόσφεραν μια απίστευτη δύναμη και όρεξη για ζωή!... Δεν θα τα βάλω όλα αυτά, άλλωστε ανά καιρούς όλο και κάποιο σας αφιερώνω (-εσάς τους χιλιάδες αναγνώστες μου-), δεν έχετε παράπονο!

Θα βάλω ΕΝΑ λοιπόν, ένα που το είδα πάλι πρόσφατα και απ' την στιγμή εκείνη η ζωή μου άλλαξε τροπή, για μία ακόμα φορά!...





Δεν θα κάνω πάσα σε κάποιον, όποιος θέλει ας συνεχίσει ελεύθερα!..