Για σένα

Σκέφτεσαι. Σκέψου. Μη σταματάς να το κάνεις αυτό, ποτέ!....



Άνθρωποι. Περίεργα πλάσματα. Όλοι όμως έχουν ανάγκη από άλλους ανθρώπους. Κάποτε πίστευα οτι εγώ δεν είχα. Κάποτε πίστευα οτι μέσα σ' όλους αυτούς τους σκληρούς ανθρώπους θα κράταγα την αξία μου για μένα, και μόνο. Κανείς δεν άξιζε να με έχει, αφού κανείς δεν μπορούσε να με δει!... Στην πορεία όμως γνώρισα και ανθρώπους με συναισθήματα, ανθρώπους που μπορούσαν να αγαπήσουν και είχαν την υπομονή να αντέξουν τη δική μου δυσπιστία. Ένας, δύο, τρεις. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τώρα πλέον μπορώ να δω. Το υλικό του άλλου, τι προοπτικές έχει, μπορώ να διακρίνω το ακατέργαστο υλικό και να μπω στη διαδικασία να έχω εγώ την υπομονή γι' αυτό, μέχρι να γίνει εκείνο κάτι, πιο αυθόρμητο, πιο ελεύθερο, πιο προσιτό. Και να βοηθήσω όπου εγώ μπορώ. Όπως κάνανε κάποιοι άλλοι για μένα!...



Αυτό όμως απαιτεί δύναμη και σταθερότητα. Δεν είμαι σταθερή, αλλά μαθαίνω να γίνομαι. Έχω όμως την δύναμη. Και κανείς δεν μπορεί να με ρίξει από κει που βρίσκομαι, πλέον. Κανείς δεν μπορεί να μου αλλάξει τις απόψεις ή το είναι μου, τώρα!... Γιατί έχω φτιάξει εμένα, και γνωρίζω ποια είμαι.



Και μάθε και αυτό, που δεν το ήξερες κάποτε οτι θα έφτανα στο σημείο να το κάνω ολοκληρωμένα: Μπορώ να καταλαβαίνω πίσω απ' τα λόγια των άλλων. Μπορώ να καταλαβαίνω πίσω απ' τα βλέματά τους. Μπορώ να καταλάβω τι νοιώθουν ή τι σκέφτονται, πριν ακόμα το συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι! Και μπορώ να χαμογελάω ελεύθερα, γιατί αυτό είναι για μένα προστασία. Γιατί μου κρατάει τα συναισθήματα ή τα τείχη προστασίας, ή τα αφήνει ελεύθερα, να δράσουν αυθόρμητα, ανάλογα την περίσταση.



Μην ξανακάνεις το χτεσινό. Σε χρειάζομαι εκεί, το ξέρεις, πάντα θα σε χρειάζομαι. Εσένα δεν μπορώ να σε αποχωριστώ. Εσένα ΔΕΝ ΘΕΛΩ να σε αποχωριστώ. Αλλά το χτεσινό μην το ξανακάνεις. Πρέπει να με αφήσεις να δρω ελεύθερη, χωρίς εσένα. Πρέπει να με αφήσεις να βρω τον δρόμο μου μόνη μου. Επιταχύνεις τα πράγματα, κι αυτό δεν είναι κακό, αλλά τα επιταχύνεις για τους δικούς σου σκοπούς, με αποτέλεσμα η δική μου κρίση μετά να διαφοροποιείται ανάλογα. Μπορεί στο τέλος της ημέρας να ενωθώ μαζί σου. Μπορεί στο τέλος της ημέρας να βγάλω τα ίδια συμπεράσματα με τα δικά σου. Αλλά θα είμαι εγώ αυτή που θα το κάνει, όχι εσύ!



Ειλικρινά, απ' τη μία τρέμω την ώρα και στην στιγμή που θα αναλάβεις εσύ, κι απ' την άλλη έχω τεράστια περιέργια για τα αποτελέσματα! Εύχομαι μόνο να μην μας ρίξεις πιο βαθιά στο χάος, σε προειδοποιώ!....