Το πρώτο μου "μπάνιο" του καλοκαιριού!..

-Πάμε για μπάνιο αυτό το Σάββατο;;
-Ναι ρε, καύσωνα κάνει αυτές τις μέρες, απορώ μάλιστα γιατί κανείς δεν κάνει μπάνια τέτοια εποχή.

Μη γελάτε, κι όμως, ήταν συζήτηση που είχα (μάλιστα, η δεύτερη παυλίτσα, του μίνι αυτού διαλόγου, ήταν δική μου).

 Σήμερα το μεσημέρι λοιπόν, ημέρα Σάββατο, δύο γλυκά κοριτσάκια φόρεσαν τα μαγιό τους, πήραν τα αντηλιακά τους, τις πετσέτες τους και λοιπά συμπράγκαλα και κίνησαν προς εύρεση παραλίας. Ολόκληρη παραλία ρε παιδιά, από την μία άκρη που έφτανε το μάτι, μέχρι την άλλη (που θα έφτανε το άλλο μάτι, αν είχαμε ένα στην πλάτη), η παραλία άδεια. Κατάδική μας. Και η θάλασσα άδεια ήταν. Ε, αυτή παρέμεινε κιόλας!...
 Όλο όρεξη και κέφι, μπήκαμε στη θάλασσα μέχρι τους αστραγάλους. Με πολύ θάρρος και πολλές κραυγούλες μπήκαμε μέχρι το γόνατο. Στην πορεία καταφέραμε να μπούμε μέχρι και τη μέση, αλλά μέχρι εκεί. Πολύ ήταν. Το νερό πάγος, δεν προδιέθετε κανέναν να βυθιστεί κάτω από την επιφάνειά του!..
 Το "μπάνιο", έγινε "ηλιοθεραπεία και παιχνίδι". Αφού μείναμε και ψηθήκαμε ωσάν φυσιολογικές ελληνίδες όμορφα κι ωραία (μα τι βαρετό πράγμα η ηλιοθεραπεία όμως!), πιάσαμε -ωσάν καλές ψωνάρες επίσης- τις φωτογραφίες! Για κανά μισάωρο, γεμάτο, παίρναμε πόζες, γελάγαμε, τις ξαναπιάναμε με τις οδηγίες του "φωτογράφου" αυτή τη φορά, και το "κλικ", ακουγόταν (ειλικρινά χαίρομαι αφάνταστα που δεν υπήρχε ψυχή εκεί γύρω, γιατί θα έκανε καινούριο συκώτι, είμαι βέβαιη!).
 Τέλος, γυρίσαμε σπίτι να τσακίσουμε το φαγητό της μαμάς, μιας που δεν είχαμε φάει για να μπορούμε να κολυμπήσουμε!..

Και κάπως έτσι ήταν το πρώτο μου μπάνιο, του καλοκαιριού!... Ε, εντάξει. Για πρώτο, καλό ήταν. Στο δεύτερο -που θα γίνει σε κανά μήνα- θα κολυμπήσουμε κιόλας!..