Δεν μπορείτε να πείτε. Μπορεί να γράφω το blog μου για αρκετό διάστημα ανά καιρούς αλλά όποτε επιστρέφω το γεμίζω, δεν έχετε παράπονο!
Αχχ, τον τελευταίο καιρό δεν έμπαινα καθόλου στο internet, συνδέθηκα σήμερα πάλι και ανακάλυψα οτι μου είχε λείψει. Χωρίς να το ξέρω, γιατί τόσο καιρό δεν μου είχε κακοφανεί καθόλου που δεν έμπαινα!
Εμ, άμα χάνεσαι στα βιβλία, στη μουσική, στην κιθάρα, αν έχεις μία αδερφή που σε τρελαίνει στα ξενύχτια γιατί έχει εξετάσεις (γυμνάσιο βλέπετε), άμα έχεις φάει τα μαγαζιά με το κουτάλι μέχρι να βρεις το συγκεκριμένο σορτσάκι που σου μπήκε στο μυαλό να αγοράσεις για το καλοκαίρι, μετά από πολύωρα ψώνια όμως -τα οποία είχαν προηγηθεί-, αν έχεις ένα δωμάτιο να καθαρίσεις πάνω από χρόνο που χρειάζεται επειγόντως τακτοποίηση (ή "ανασκαφές" όπως πολύ σωστά σχολίασε ο φίλος Πάρης - δεν θα του μιλάω για τρεις μέρες γι' αυτό), αν έχεις έναν πειραγμένο εγκέφαλο σαν τον δικό μου που σε χώνει σε βαθιές σκέψεις για ώρες και ώρες, και αν έχεις έναν οργανισμό που αν δεν κλείσει 12άωρους ύπνους δεν ξεκουράζεται, πού να βρεις χρόνο να ασχοληθείς και με ένα κακόμοιρο blog που κάθεται εκεί ξερό και μαραμένο, με το ίδιο post πάνω-πάνω να το στοιχειώνει;;;
Τώρα όμως επέστρεψα, θα μπαίνω πιο συχνά σας το υπόσχομαι (ή σας απειλώ, όπως θέλετε πάρτε το!)....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου