Να το!

 Ναι, ναι, έχω φάει κόλλημα με την Αρλέτα. Γενικά είμαι ο τύπος ανθρώπου, που έχει κάποια κομμάτια στο media player, και τα έχει και παίζουν συνέχεια, όλη την ώρα, όλη τη μέρα, όλη τη νύχτα, επί βδομάδες, μέχρι να τα βαρεθεί. Και αφού τα βαρεθεί και λυτρωθεί απ' αυτά τα τραγούδια, πιάνει άλλα μετά, και κάνει το ίδιο με αυτά πλέον.
 Ε, κάπως έτσι έχω κολλήσει με τα τραγούδια της Αρλέτας. Γλυκιά φωνή, ωραία τραγούδια, τραγούδια που σου κολλάνε και τραγουδάς στο δρόμο ενώ περπατάς ή ενώ οδηγάς, που σου κολλάνε, αλλά δεν σε πειράζει, συνεχίζεις να τα μουρμουράς, με ένα ηλίθιο χαμόγελο, που σπάει νεύρα (όχι τα δικά σου ευτυχώς) και τα τραγουδάς και στους άλλους, να τα μάθουν, να τα ξέρουν.
 Αφού λοιπόν έχω πρήξει κόσμο και κοσμάκη, αφού λοιπόν έχω νευριάσει τους πάντες τον τελευταίο καιρό, που βαρεθήκανε να ακούνε τα ίδια συνέχεια, χωρίς σταματημό, ε, είπα οτι της αξίζει της γυναίκας να αφιερώσω ένα τουλάχιστον post για τις ερμηνείες της. Εεεε, και νά το!

Μπαρ "το Ναυάγιο" - Αρλέτα

Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο»
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ
Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
Μου είπε τέκνον κάνεις μέγα λάθος
Εδώ είν’ ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος

Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο»
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
Και μου ‘πε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους
Αν θες ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις
Ε, κι αν προλάβεις ας μετανοήσεις

Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο»
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

Καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Στο τέλος πλήρωσε και τον λογαριασμό

Batida de coco - Αρλέτα

Όταν χώρισε η Φρίντα απ τον Γιάννη
στα μπαράκια που έπιανε τόκο
όποιος κι αν τη ρωτούσε τι κάνει
απαντούσε Batida de coco

Batida, Batida, Batida de coco
εγώ την καρδιά μου
δεν τη δανείζω με τόκο
κι όταν πίσω την παίρνω
στο κακό της το χάλι
λέω πάντα χαλάλι
και Batida de coco

Κι αν με άφησες φέτο Batida
και μου τα ‘κανες σάλτσα de coco
όπως έλεγε πέρσι κι η Φρίντα
τι να γίνει Batida de coco

Batida, Batida, Batida de coco …

Τα σπασίματα δεν τα φοβάμαι
έχω μάθει να τα κλείνω με στόκο
και τα λόγια της Φρίντας θυμάμαι
όταν πίνω Batida de coco

Batida, Batida, Batida de coco

Ανοίγεις τα μάτια...

 Ανοίγεις τα μάτια. Σκοτάδι. Αναρωτιέσαι τι ώρα να είναι, αλλά αφού είναι σκοτάδι, καταλαβαίνεις οτι δεν έχει ξημερώσει ακόμα. Προσπαθείς να καταλάβεις που βρίσκεσαι. Είσαι σε οριζόντια στάση, από κάτω σου βρίσκεται ένα στρώμα και από πάνω σε σκεπάζει ένα χοντρό πάπλωμα που σε πλακώνει. Αναρωτιέσαι γιατί δεν το έβγαλες στον ύπνο σου. Προσπαθείς να θυμηθείς πως βρέθηκες εκεί. Προσπαθείς να θυμηθείς τον εαυτό σου να σηκώνεται, να γδύνεται, να φοράει πιτζάμες, να πέφτει στα στρωσίδια. Δεν θυμάσαι τίποτα απ' όλα αυτά. Το τελευταίο πράγμα που θυμάσαι είναι τον εαυτό σου, να παίρνει αποφάσεις. Και να κλαίει. Τώρα το πως βρέθηκες με πιτζάμες και σκεπασμένος με ένα χοντρό πάπλωμα που σε πλακώνει, ένας θεός ξέρει.
 Ανασηκώνεσαι λιγάκι. Ζαλίζεσαι. Αναρωτιέσαι τι ώρα να είναι. Θυμάσαι οτι αυτό είχες σκεφτεί και λίγες στιγμές πιο πριν. Ψάχνεις να βρεις το κινητό σου. Κλειστό. Πότε το έκλεισες;; Ούτε που θυμάσαι. Γενικά έχεις κενά μνήμης τελευταία. Το ανοίγεις. Μέσα στο σκοτάδι, το φως του σε τυφλώνει. Δεν το είχες προβλέψει αυτό. Σκεπάζεις την οθόνη με το χέρι, αφήνοντας μόνο το μέρος που δείχνει την ώρα. Ξημερώματα. 03:37'. Σε πιάνει απελπισία. Προσπαθείς να καταλάβεις αν είσαι ξύπνιος ή αν ακόμα κοιμάσαι. Είσαι ξύπνιος, αλλά ακόμα κοιμάσαι. Δεν έχεις δυνάμεις να σηκωθείς. Προσπαθείς να κοιμηθείς. Θυμάσαι οτι το ίδιο σκηνικό είχε γίνει και μία ώρα πριν. Ένα άλλο, παρόμοιο, μία ώρα πριν απ' το προηγούμενο.
 Προσπαθείς να κοιμηθείς. Σκέφτεσαι. Κάθε βράδυ τα ίδια. Πρόβλημα ύπνου. Οι άλλοι νομίζουν οτι κοιμάσαι πολύ. Εσύ νομίζεις οτι κοιμάσαι ελάχιστα. Οι άλλοι σε βλέπουν να πέφτεις στο κρεβάτι και να σηκώνεσαι 12 ώρες μετά. Εσύ ξέρεις οτι σε αυτό το διάστημα θα ανασηκωθείς και θα κάνεις τις ίδιες σκέψεις τουλάχιστον 9 φορές.
 Η σκέψη αυτή σε τρελαίνει. Κλείνεις το κινητό και προσπαθείς να κοιμηθείς. Τελικά σε παίρνει ο ύπνος, ενώ εσύ σκέφτεσαι οτι σε μία ώρα θα ξαναξυπνήσεις, και θα αναρωτηθείς γιατί έκλεισες το κινητό. Ούτε τώρα ξέρεις γιατί το έκανες. Ασφάλεια;; Να μην σε πάρει κάποιος και σε ξυπνήσει;; Μούρλα;; Δεν ξέρεις. Το έκλεισες όμως. Και σε μία ώρα που θα ανοίξεις τα μάτια, θα περάσεις πάλι απ' τις ίδιες σκέψεις!...
 Κάθε φορά που ανοίγεις τα μάτια!....

Τα Χαστουκόψαρα

-Πόσα;
-Πέντε.
-Τι πέντε;
-Τι πόσα;

 Κάπως έτσι ξεκινάει το δεύτερο βιβλίο του Λένου χριστίδη, τα Χαστουκόψαρα. Μετά το Bororό, προφανώς ο άνθρωπος σκέφτηκε να γράψει ένα ακόμη καλύτερο μυθιστόρημα, με την ίδια χιουμοριστική διάθεση, το ίδιο έξυπνα και αστεία γραμμένο, αλλά με καλύτερα εμβαθυμένους χαρακτήρες! Για ποιον ακριβώς λόγο λοιπόν να μην το διαβάσει κάποιος δύο φορές;; Μη σας φαίνεται περίεργο, για κάποιες ψυχές είναι το αγαπημένο βιβλίο και πίνουν νερό (ή και μπύρα) στο όνομά του.

 Ο Μάνος, ένας πολύ ωραίος τύπος, σκέφτεται. Σκέφτεται, δίνοντάς μας πρόσβαση στις σκέψεις του. Είμαστε στο μυαλό του. Βλέπουμε την δική του οπτική γωνία των πραγμάτων. Μία πολύ ενδιαφέρουσα οπτική γωνία.
 Ο Μάνος βλέπει τηλεόραση. Έτσι έχει μάθει, μια ζωή, αυτό κάνει. Συνήθειες βλέπετε. Εκεί βλέπει κάτι, που τον βάζει σε σκέψεις. Κι άλλες σκέψεις. Το παρελθόν επανέρχεται στη μνήμη. Εμείς, που έχουμε απόλυτη πρόσβαση σ' αυτές τις σκέψεις, καλούμαστε να ακολουθήσουμε τον Μανώλη, που ακολουθεί τον Σωτήρη, στην αναζήτηση του κυρίου Σπύρου.
 Θα γνωρίσουμε τον κύριο Σπύρο πριν τον συναντήσουμε, θα μάθουμε για την Εύα, την  Άννα, τον Νίκο, τον Αργύρη. Θα λατρέψουμε το καλύτερο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου, όπου μαθαίνουμε ΤΙ είναι ένα μεταλλείο. Και αφού αναρωτηθούμε ποια είναι η Μήτσος και ποια η Πάολα, θα δηλώσουμε φανατικοί αναγνώστες του Λένου Χρηστίδη!

ΣΤΕΙΛΕ ΚΙ ΕΣΥ ΕΝΑ E-MAIL. ΜΠΟΡΕΙΣ! / TRY AND SEND AN E-MAIL. YOU CAN!

Απ' τον gay super hero (http://gayrightsgreece.blogspot.com/)



"Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, το Υπουργείο ετοιμάζεται να καταθέσει το νομοσχέδιο μέσα στις επόμενες ημέρες. Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα. Πάνω από 220 μπλόγκερ έχετε εκφράσει τη διαμαρτυρία σας, αλλά ίσως να μην είναι αρκετό. Ίσως κανείς να μην ασχοληθεί με όσα φωνάζουμε από τα μπλογκ μας. Γι'αυτό θα σας παρακαλούσα μέσα στο Σαββατοκύριακο να ξεκλέψετε πέντε λεπτά από το χρόνο σας και να στείλετε τη διαμαρτυρία σας απευθείας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι grammatia@justice.gov.gr. Mπορείτε να στείλετε ένα σύντομο μήνυμα όπως αυτό εδώ:

"Πληροφορήθηκα από τον τύπο την πρόθεση του Υπουργείου σας να καταθέσει στη Βουλή σχέδιο νόμου που θα προβλέπει ένα συμβόλαιο συμβίωσης αποκλειστικά για τα ανύπαντρα ετερόφυλα ζευγάρια. Θέλω να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου καθώς θεωρώ ότι ο αποκλεισμός των ζευγαριών ίδιου φύλου από το νομοσχέδιο αντιβαίνει προς το Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο."

Παρακαλώ να υπογράψετε τη διαμαρτυρία με ονοματεπώνυμο και όχι με κάποιο ψευδώνυμο!"

Η αδικία στο έπακρο!

Από τον gay super hero (http://gayrightsgreece.blogspot.com/)


Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.

Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.

But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.

According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.

The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.

This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

Bororό

 Bororό είναι μια πρωτόγονη φυλή της Βραζιλίας που ζει στον Αμαζόνιο, σε συνθήκες λίθινης εποχής. Οι επιστήμονες συχνά αναφέρονται σ' αυτήν έκπληκτοι από την πολύπλοκη απλότητα ενός τρόπου ζωής βγαλμένου από τα έγκατα του χρόνου και της ζούγκλας.
 Και Bororό είναι δύο ταξίδια με τρένο, ένα με βαπόρι στις Κυκλάδες, ένας χωρισμός, ένα πανηγύρι, ένα πάρτι σε κήπο, δύο μεθύσια, ένα όνειρο, πολλά τηλέφωνα, ένα αποκλειστικό ρεπορτάζ, τα επίσημα εγκαίνια ενός κυβερνητικού έργου, μία συλλογή αναπτήρων, ένα Νόμπελ Οικονομίας, μία εκλεκτή λαική ορχήστρα.
 Bororό είναι μια βδομάδα από τη ζωή του Λάμπρου, του Διονύση, του Σταύρου και του Άγγελου. Είναι η ιστορία τεσσάρων τύπων που δεν προσπαθούν να ξεχωρίσουν, να συμμορφωθούν, να γίνουν αρεστοί. Απλώς επιβιώνουν, ο ένας για τον άλλο και για όσους είναι σαν κι αυτούς. Δεν είναι τιμωροί, "απαστράπτουσα", "φωτισμένη" νεολαία. Είναι τέσσερις φοβισμένοι Bororό, που προσπαθούν απλώς να υπάρξουν χωρίς να εκπολιτιστούν.
 Αλλά Bororό μπορεί να είναι κι αυτό που δεν φαίνεται κι αυτό που δεν λέγεται. Μόνο ακούγεται, σαν μια ασταμάτητη "πλάκα", έξω από όρια και κανόνες.


 Ένα πολύ έξυπνο βιβλιαράκι, που διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα. Προσωπικά, το βρήκα πολύ όμορφο, μου άφησε μία γλύκα στο τέλος, ένα χαμόγελο. Οι τέσσερις "ήρωες" της ιστορίας μας, είναι λες και βγήκαν από ένα δικό μου κομμάτι. Από ένα κομμάτι του κόσμου.
 Ένα ταξίδι, που θα μπορούσες να αναρωτηθείς "γιατί γίνεται", κι όμως, κρύβει τόσα πολλά μέσα του. Γίνονται, λέγονται και θέτονται πολλά και καλά θέματα που καιρός τους ήταν να ειπωθούν κάποτε έτσι.
 Ένα βιβλιαράκι του Λένου Χρηστίδη, που μπήκε στην καρδιά μου!

Χαμογελάστε!...

 Εντάξει το παραδέχομαι. Είμαι πολύ γελοίο άτομο. Πάω τελείως με τα κέφια μου. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα κακό. Ας πούμε, τις τελευταίες μέρες, είμαι μες την τρελή χαρά. Έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν έχω γίνει πλούσια, δεν έχω μία καλή δουλειά, δεν μένω σε μία ωραία πόλη, σε ένα δικό μου σπίτι, δεν έχω μάθει ακόμα τη ζωή, δεν έχω ζήσει τις τρελές και έξαλλες καταστάσεις που θα ήθελα να είχα ζήσει.
 Κι όμως, αυτήν ακριβώς τη στιγμή που γράφω, είμαι ευτυχισμένη. Γιατί η ζωή δεν είναι αυτά. Είναι πολλά άλλα, που αξίζουν πολύ περισσότερο απ' τα απλά, επίγεια πράγματα. Η ζωή είναι κάτι τελείως δικό μας, προσωπικό θέμα, και το τι θα κάνουμε μ' αυτήν επίσης. Και αν επιλέξεις να είσαι μίζερος, θα είσαι μίζερος, ακόμα κι αν έχεις όλα τα καλά του κόσμου. Ακόμα κι αν ζεις σε μία υπέροχη πόλη, ακόμα κι αν έχεις ανθρώπους να σε αγαπάνε, ακόμα κι αν όλα σου πάνε καλά,  εσύ έχεις αποφασίσει να είσαι μίζερος, οπότε θα γκρινιάζεις για το κάθε τι.
 Αν όμως επιλέξεις να είσαι χαρούμενος, ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά, ακόμα κι αν τίποτα δεν πάει έτσι όπως τα θέλεις ή τα έχεις υπολογίσει, ακόμα και τότε, εσύ θα χαμογελάς. Μπορεί να μην πετάς κιόλας, αλλά θα χαμογελάς. Και όταν χαμογελάς, όταν χαμογελάς ειλικρινά, τότε βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι. Και είναι όντως υπέροχη!

Θεσσαλονίκη!...

 Άντε, η Τρίτη τελείωσε. Η Τετάρτη έχει ήδη μπει, λίγες ώρες θέλει ακόμα (καλά, εντάξει, 22 ώρες, αλλά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη). Και μετά... φτιάχνω βαλίτσες! Θεσσαλονίκη σου έρχομαι!!!
 Δεν ξέρω αν σας το έχω πει, (μάλλον όχι είναι η αλήθεια) λατρεύω την Θεσσαλονίκη! Έχει έναν αέρα, μία μυρωδιά, μία θέα, κάτι, που την κάνει υπέροχη. Μία ελευθερία ρε αδερφέ! Έχεις επιλογές, να πας όπου θέλεις, ανάλογα με τα γούστα σου, και ξέρεις οτι όπου κι αν πας, θα περάσεις τέλεια. Δεν μπορείς με τίποτα να πεις οτι είναι βαρετή πόλη. Όχι, βαρετή δεν μπορείς να την πεις.
 Δεν είναι μόνο η παραλία της, που είναι μαγευτική, δεν είναι μόνο οι περιοχές της που είναι καταπληκτικές, είναι οι άνθρωποι. Άνθρωποι χαμογελαστοί, άνθρωποι απλοί, αγαθοί, αληθινοί. Μπαίνεις σε κρεοπωλείο πρωί-πρωί με τη τσίμπλα στο μάτι και σου σκάνε ένα χαμόγελο, τόσο υπέροχα αληθινό, που νοιώθεις δικός τους άνθρωπος! Νοιώθεις οικογένεια, με όλη την πόλη!
 Λατρεύω την Θεσσαλονίκη. Λατρεύω να περπατάω στους δρόμους της, λατρεύω το κάθε τι δικό της. Γιατί είναι τα πάντα της, που σε συναρπάζουν!...

Μαγειρική!...

 Πριν λίγο καιρό αποφάσισα ένας απ' τους στόχους μου για το 2008 να είναι η μαγειρική. Ζήτησα λοιπόν από συγγενείς και φίλους να μου γράψουν ό,τι συνταγές είχαν ευχαρίστηση να γράψουν ώστε να ξεκινήσω να μαθαίνω κι εγώ κανένα φαγητάκι.
 Πολλοί προθυμοποιήθηκαν (οι περισσότεροι απ' αυτούς με φανερή ανακούφιση - πράγμα που με ανησύχησε για τουλάχιστον πέντε ολόκληρα λεπτά) και έτσι βρέθηκα με διάφορες συνταγές στα χέρια, όλες γραμμένες λες και ήταν κωδικοποιημένες. Λες και επιτρεπόταν να τις διαβάζουν μόνο οι νοικοκυρές κι οι μάγειροι ενώ ο οποιοσδήποτε κοινός  θνητός έπρεπε να ξίνει το κεφάλι του μέχρι να βγάλει άκρη.
 Δεν μου άρεσε καθόλου αυτός ο ρατσισμός προς τους μη μαγείρους και πείσμωσα να τα καταφέρω. Αφού λοιπόν διάλεξα ποια φαγητά ήταν του γούστου μου, και αφού ανάγκασα με παρακάλια και νάζια τους συγγενείς και φίλους να μου ξαναγράψουν τις συνταγές "σε απλά ελληνικά", ξεκίνησα την πορεία μου ως μαθητευόμενη μαγείρισσα.
 Τα αποτελέσματα στην αρχή, μπορώ να πω ήταν τραγελαφικά. Όλες οι συνταγές έγραφαν "ρίχνετε αλάτι...". Για ποσότητα όμως ούτε κουβέντα. Αφού λοιπόν περάσαμε την φάση της λύσσας (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί την όλη φάση δεν την πέρναγα μόνη μου. Τα δημιουργήματά μου τα γεύονταν πολλοί ευγενικοί και υπομονετικοί άνθρωποι, καλή τους ώρα όπου κι αν είναι!...), αφού λοιπόν περάσαμε την φάση της λύσσας, σειρά είχε η φάση του "ξεροψημένου".
 Όλες οι συνταγές έγραφαν "...και το αφήνετε στον φούρνο/στην κατσαρόλα τόση ώρα". Ε, το άφηνα κι εγώ στον φούρνο/στην κατσαρόλα κι έφευγα. Αλλά κοίταζα την ώρα πρώτα, υπολόγιζα πότε έπρεπε να ξαναγυρίσω στην κουζίνα να το βγάλω. Και πάντα, πάντα, αναθεμάτιζα την τύχη μου, όταν είχε περάσει μισή ώρα παραπάνω και το καταλάβαινα απ' την μυρωδιά που κάλυπτε το σπίτι!... (Τα ζωντανά ζώα όταν πεινάνε νιουρίζουν ή γαυγίζουν ή βελάζουν. Τα καμένα ζώα γιατί δεν βγάζουν μια φωνή;; Αμέσως θα τρέχαμε!...)
 Και φυσικά να μην σχολιάσω οτι πουθενά -αλήθεια σας λέω πουθενά- δεν ανέφερε οτι πλένουμε το κρέας πριν το μαγειρέψουμε! Ούτε οτι στα μισά του μαγειρέματος παίρνουμε με ένα κουτάλι αυτά τα άσπρα που βγαίνουν απ' το φαγητό! Εντάξει, δεν είπα να αναφέρουν την διαδικασία απ' το σφάξιμο των ζωντανών, αλλά μία αναφορά μπορούσαν να κάνουν!...
 Τέλος πάντων, περάσαμε από διάφορες φάσεις, οι περισσότερες κατέλειγαν σε γέλια (κάποιες άλλες στην κοντινότερη πιτσαρία, αν και έχω να ομολογήσω οτι δεν έγινε  πολλές φορές αυτό, άγια τα πειραματ.. εεε, άγιοι οι δοκιμαστές μου ήθελα να πω!
 Και βρέθηκα σήμερα, που γράφω, να έχω ένα τετράδιο με 12-13 συνταγές, που ξέρω να φτιάχνω αρκετά καλά. Μπορώ να πω οτι το αποτέλεσμα με ευχαριστεί πολύ, οπότε νοιώθω χρέος μου να ευχαριστήσω τους ιδιοκτήτες των συνταγών και τους δοκιμαστές, που με στήριξαν σ' αυτή μου την προσπάθεια! Και με μεγαλύτερο καμάρι να πληροφορήσω οτι ΔΕΝ δηλητηρίασα κανέναν!






Έχουν όλοι τους γερά στομάχια!...