Μαγειρική!...

 Πριν λίγο καιρό αποφάσισα ένας απ' τους στόχους μου για το 2008 να είναι η μαγειρική. Ζήτησα λοιπόν από συγγενείς και φίλους να μου γράψουν ό,τι συνταγές είχαν ευχαρίστηση να γράψουν ώστε να ξεκινήσω να μαθαίνω κι εγώ κανένα φαγητάκι.
 Πολλοί προθυμοποιήθηκαν (οι περισσότεροι απ' αυτούς με φανερή ανακούφιση - πράγμα που με ανησύχησε για τουλάχιστον πέντε ολόκληρα λεπτά) και έτσι βρέθηκα με διάφορες συνταγές στα χέρια, όλες γραμμένες λες και ήταν κωδικοποιημένες. Λες και επιτρεπόταν να τις διαβάζουν μόνο οι νοικοκυρές κι οι μάγειροι ενώ ο οποιοσδήποτε κοινός  θνητός έπρεπε να ξίνει το κεφάλι του μέχρι να βγάλει άκρη.
 Δεν μου άρεσε καθόλου αυτός ο ρατσισμός προς τους μη μαγείρους και πείσμωσα να τα καταφέρω. Αφού λοιπόν διάλεξα ποια φαγητά ήταν του γούστου μου, και αφού ανάγκασα με παρακάλια και νάζια τους συγγενείς και φίλους να μου ξαναγράψουν τις συνταγές "σε απλά ελληνικά", ξεκίνησα την πορεία μου ως μαθητευόμενη μαγείρισσα.
 Τα αποτελέσματα στην αρχή, μπορώ να πω ήταν τραγελαφικά. Όλες οι συνταγές έγραφαν "ρίχνετε αλάτι...". Για ποσότητα όμως ούτε κουβέντα. Αφού λοιπόν περάσαμε την φάση της λύσσας (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί την όλη φάση δεν την πέρναγα μόνη μου. Τα δημιουργήματά μου τα γεύονταν πολλοί ευγενικοί και υπομονετικοί άνθρωποι, καλή τους ώρα όπου κι αν είναι!...), αφού λοιπόν περάσαμε την φάση της λύσσας, σειρά είχε η φάση του "ξεροψημένου".
 Όλες οι συνταγές έγραφαν "...και το αφήνετε στον φούρνο/στην κατσαρόλα τόση ώρα". Ε, το άφηνα κι εγώ στον φούρνο/στην κατσαρόλα κι έφευγα. Αλλά κοίταζα την ώρα πρώτα, υπολόγιζα πότε έπρεπε να ξαναγυρίσω στην κουζίνα να το βγάλω. Και πάντα, πάντα, αναθεμάτιζα την τύχη μου, όταν είχε περάσει μισή ώρα παραπάνω και το καταλάβαινα απ' την μυρωδιά που κάλυπτε το σπίτι!... (Τα ζωντανά ζώα όταν πεινάνε νιουρίζουν ή γαυγίζουν ή βελάζουν. Τα καμένα ζώα γιατί δεν βγάζουν μια φωνή;; Αμέσως θα τρέχαμε!...)
 Και φυσικά να μην σχολιάσω οτι πουθενά -αλήθεια σας λέω πουθενά- δεν ανέφερε οτι πλένουμε το κρέας πριν το μαγειρέψουμε! Ούτε οτι στα μισά του μαγειρέματος παίρνουμε με ένα κουτάλι αυτά τα άσπρα που βγαίνουν απ' το φαγητό! Εντάξει, δεν είπα να αναφέρουν την διαδικασία απ' το σφάξιμο των ζωντανών, αλλά μία αναφορά μπορούσαν να κάνουν!...
 Τέλος πάντων, περάσαμε από διάφορες φάσεις, οι περισσότερες κατέλειγαν σε γέλια (κάποιες άλλες στην κοντινότερη πιτσαρία, αν και έχω να ομολογήσω οτι δεν έγινε  πολλές φορές αυτό, άγια τα πειραματ.. εεε, άγιοι οι δοκιμαστές μου ήθελα να πω!
 Και βρέθηκα σήμερα, που γράφω, να έχω ένα τετράδιο με 12-13 συνταγές, που ξέρω να φτιάχνω αρκετά καλά. Μπορώ να πω οτι το αποτέλεσμα με ευχαριστεί πολύ, οπότε νοιώθω χρέος μου να ευχαριστήσω τους ιδιοκτήτες των συνταγών και τους δοκιμαστές, που με στήριξαν σ' αυτή μου την προσπάθεια! Και με μεγαλύτερο καμάρι να πληροφορήσω οτι ΔΕΝ δηλητηρίασα κανέναν!






Έχουν όλοι τους γερά στομάχια!...