Ανοίγεις τα μάτια...

 Ανοίγεις τα μάτια. Σκοτάδι. Αναρωτιέσαι τι ώρα να είναι, αλλά αφού είναι σκοτάδι, καταλαβαίνεις οτι δεν έχει ξημερώσει ακόμα. Προσπαθείς να καταλάβεις που βρίσκεσαι. Είσαι σε οριζόντια στάση, από κάτω σου βρίσκεται ένα στρώμα και από πάνω σε σκεπάζει ένα χοντρό πάπλωμα που σε πλακώνει. Αναρωτιέσαι γιατί δεν το έβγαλες στον ύπνο σου. Προσπαθείς να θυμηθείς πως βρέθηκες εκεί. Προσπαθείς να θυμηθείς τον εαυτό σου να σηκώνεται, να γδύνεται, να φοράει πιτζάμες, να πέφτει στα στρωσίδια. Δεν θυμάσαι τίποτα απ' όλα αυτά. Το τελευταίο πράγμα που θυμάσαι είναι τον εαυτό σου, να παίρνει αποφάσεις. Και να κλαίει. Τώρα το πως βρέθηκες με πιτζάμες και σκεπασμένος με ένα χοντρό πάπλωμα που σε πλακώνει, ένας θεός ξέρει.
 Ανασηκώνεσαι λιγάκι. Ζαλίζεσαι. Αναρωτιέσαι τι ώρα να είναι. Θυμάσαι οτι αυτό είχες σκεφτεί και λίγες στιγμές πιο πριν. Ψάχνεις να βρεις το κινητό σου. Κλειστό. Πότε το έκλεισες;; Ούτε που θυμάσαι. Γενικά έχεις κενά μνήμης τελευταία. Το ανοίγεις. Μέσα στο σκοτάδι, το φως του σε τυφλώνει. Δεν το είχες προβλέψει αυτό. Σκεπάζεις την οθόνη με το χέρι, αφήνοντας μόνο το μέρος που δείχνει την ώρα. Ξημερώματα. 03:37'. Σε πιάνει απελπισία. Προσπαθείς να καταλάβεις αν είσαι ξύπνιος ή αν ακόμα κοιμάσαι. Είσαι ξύπνιος, αλλά ακόμα κοιμάσαι. Δεν έχεις δυνάμεις να σηκωθείς. Προσπαθείς να κοιμηθείς. Θυμάσαι οτι το ίδιο σκηνικό είχε γίνει και μία ώρα πριν. Ένα άλλο, παρόμοιο, μία ώρα πριν απ' το προηγούμενο.
 Προσπαθείς να κοιμηθείς. Σκέφτεσαι. Κάθε βράδυ τα ίδια. Πρόβλημα ύπνου. Οι άλλοι νομίζουν οτι κοιμάσαι πολύ. Εσύ νομίζεις οτι κοιμάσαι ελάχιστα. Οι άλλοι σε βλέπουν να πέφτεις στο κρεβάτι και να σηκώνεσαι 12 ώρες μετά. Εσύ ξέρεις οτι σε αυτό το διάστημα θα ανασηκωθείς και θα κάνεις τις ίδιες σκέψεις τουλάχιστον 9 φορές.
 Η σκέψη αυτή σε τρελαίνει. Κλείνεις το κινητό και προσπαθείς να κοιμηθείς. Τελικά σε παίρνει ο ύπνος, ενώ εσύ σκέφτεσαι οτι σε μία ώρα θα ξαναξυπνήσεις, και θα αναρωτηθείς γιατί έκλεισες το κινητό. Ούτε τώρα ξέρεις γιατί το έκανες. Ασφάλεια;; Να μην σε πάρει κάποιος και σε ξυπνήσει;; Μούρλα;; Δεν ξέρεις. Το έκλεισες όμως. Και σε μία ώρα που θα ανοίξεις τα μάτια, θα περάσεις πάλι απ' τις ίδιες σκέψεις!...
 Κάθε φορά που ανοίγεις τα μάτια!....